حسابداری و مفاهیم اولیه(تئوری)
چکیده
اگر شما جزو افرادی هستید که مدرک غیرمرتبط با حسابداری دارید ولی علاقه دارید که حسابدار شوید لازمش اینه که همزمان با یادگیری حسابداری عملی با تئوری حسابداری هم آشنا بشید.مطالعه این پستها به شما توصیه میشود.
حسابداری چیست ؟
مطالعه این پست توصیه میشود اگر:
- مدرک حسابداری دارید ولیکن مفاهیم حسابداری را فرآموش کردید!
- مدرک غیر مرتبط با حسابداری دارید!
- صاحب یک کسب و کار هستید و علاقمند به انجام امورات حسابداری خود میباشد!
- صاحب یک استارت آپ نوپا هستید و علاقمند به انجام امورات حسابداری خود میباشد!
حسابداری یک سیستم است که در آن فرآیند جمع‌آوری، طبقه‌بندی ، ثبت، خلاصه کردن اطلاعات و تهیه گزارشهای مالی و صورتهای حسابداری در شکل‌ها و مدلهای خاص انجام می‌گیرد. تا افراد ذی‌نفع درون سازمانی مثل مدیران سازمان و یا برون‌سازمانی مثل بانک‌ها، مجامع عمومی سازمان ها ی مورد نظر و یا مقامات مالیاتی بتوانند از این اطلاعات استفاده کنند. به همین دلیل کسانی که تحصیلات دانشگاهی مرتبط با حسابداری ندارند، بیشترکار دفترداری انجام می دهند تا حسابداری، چرا که گزارشها وصورتهای مالی این اینگونه از افراد مطابق استاندارد های حسابداری نیست و پردازش کافی نمی‌شود . برای مثال یک حسابدار تجربی نمی‌تواند براحتی بین دارایی کوتاه مدت و بلند مدت تفاوت قائل شود و یا نمی‌داند که چگونه باید معاملات ارزی را در دفاتر ثبت کرد.
نتیجه میگیریم آموزش تئوری حسابداری در کنار مباحث کاربردی بازار کار هم مهم است هم کاربردی.پس بریم سراغ اصول حسابداری…
اصول حسابداری و مفاهیم اولیه :
مجموعه‌ای از قواعد و اصول کلی است که کلیه‌ی حسابداران به‌عنوان الگوی انجام کار، در تمام مراحل حسابداری، از آنها استفاده می‌کنند. علاوه‌بر مفروضات محیطی در علم حسابداری، برای ثبت و گزارشگری مالی، به رهنمودها و دستورالعمل‌های روشن‌تر و مشخص‌تری نیاز است که این دستورالعمل‌ها را اصول حسابداری می‌نامند. حسابداری براساس مجموعه‌ای از مفروضات و اصول تشکیل شده که اغلب افراد، این مفروضات و قوانین را با نام اصول حسابداری می‌شناسند. آشنایی با این اصول به شما کمک می‌کند تا حسابداری را بهتر بشناسید و بخش‌های مختلف آن را بهتر درک کنید. اغراق نیست اگر بگوییم این اصول تقریبا در همه‌ی موارد مرتبط با حسابداری نفوذ کرده‌اند
این اصول (اصول حسابداری)شامل 4 آیتم میباشد :
الف- اصل بهای تمام شده تاریخی
ب- اصل افشاء حقایق
ج- اصل تحقق درآمد
د- اصل تطابق هزینه ها با درآمد ها
الف- اصل بهای تمام شده تاریخی(اصول حسابداری) :
به موجب اصل بهای تمام شده تاریخی ، تمام رویدادهای مالی به بهای تمام شده در تاریخ وقوع ثبت و در صورت های مالی منعکس می شود و چنانچه بعدا ارزش پولی آنها افزایش یابد ، این افزایش شناسایی و ثبت نمی شود.
در به کارگیری این اصل ، بهای تمام شده دارایی ها بر اساس قیمت نقد یا معادل قیمت نقد ، اندازه گیری می شود . در مواردی که یک قلم دارایی یا یک خدمت در ازای واگذاری دارایی دیگری تحصیل می شود ، دارایی تحصیل شده به ارش عادلانه یعنی معادل قیمت نقدی دارایی واگذار شده در دفاتر ثبت می شود . اگر ارزش عادلانه دارایی واگذار شده به نحوی معقول قابل اندازه گیری نباشد ، ارزش عادلانه دارایی تحصیل شده مبنای ثبت قرار می گیرد . همیشه فرض بر این است که در معامله قضاوت صحیح به کار رفته و موسسه نمی توانسته است دارایی یا خدمت را به قیمت کمتر خریداری کند . بهای تمام شده تاریخی مبلغی است که در ازای آن خریدار و فروشنده آگاه و مایل ، در شرایط عادی یک دارایی را با پول مبادله می کنند . بهای تمام شده تاریخی دو نارسایی عمده دارد.
اول آنکه ، ارزش دارایی های هر موسسه پس از گذشت مدت نسبتا طولانی ، تغییر می کند و به این ترتیب بهای تمام شده تاریخی به عنوان مقیاس اندازه گیری منابع موجود، اعتبار خود را ازدست می دهد .
دوم آنکه دارایی های یک موسسه معمولا در طول زمان ، تحصیل می شود و بهای تمام شده آن بر مبنای قیمت های زمان تحصیل است و قیمت ها معمولا با گذر زمان تغیر می یابد . بنابراین اقلامی که به عنوان دارایی با هم جمع و در ترازنامه یک جا ارایه می شوند به علت تغییرات مقیاس اندازه گیری آنها نمی توانند به عنوان ارقامی که تفسیر دقیقی را ممکن می سازد تلقی شود . با وجود نارسایی های فوق معمولا مبلغ دارایی ها به دلایل زیر بر اساس تجدید ارزیابی ، ارزش جار‌ی و یا قیمت بازار تعیین نمی شوند :
اول : بهای تمام شد تاریخی در زمان تحصیل دارایی ، معرف ارزش عادلانه یا متعارف دارایی است .
دوم : بهای تمام شده تاریخی بر معادله فرضی مبتنی نیست و در نتیجه واقعی و قابل اندازه گیری و تعیین می باشد .
سوم : سود یا زیان حاصل از واگذاری دارایی باید در تاریخ فروش شناسایی شود و نمی تواند بر فرض و پیش بینی مبتنی باشد .
ب)اصل افشاء حقایق:
اصل افشا ایجاب می کند کلیه واقعیت های با اهمیت مربوط به رویدادها و فعالیت های مالی موسسه به نحو مناسب و کامل افشاء شود . بر اساس این اصل باید تمامی اطلاعاتی که به نحوی می تواند در تصمیم گیری استفاده کنندگان از اطلاعات مالی تاثیر گذار باشد ، افشاء شود . افشای اطلاعات می تواند در متن صورت های مالی یا یادداشت های همراه آن صورت پذیرد .
ج)اصل تحقق درآمد:
بر اساس اصل تحقق درآمد ، درآمد ها بدون توجه به زمان دریافت وجه نقد مربوط ،در زمان تحقق شناسایی می شود . معمولا زمانی درآمد را تحقق یافته فرض می کنند که فرایند کسب سود کامل با حداقل قسمت اعظم ان کامل شده باشد . فرایند کسب سود عبارت است ازمجموعه ای از عملیات است که از خرید مواد اولیه و سایر عوامل تولید تا تبدیل آنها به کالای ساخته شده و نهایتا فروش محصولات و دریافت جه آنها را در بر می گیرد . به عبارت دیگر فرایند کسب سود زمانی تکمیل شده است که چرخه عملیات واحد تجاری کامل شده یا حداقل قسمت اعظم آن کامل شده یا حداقل قسمت اعظم آن کامل شده باشد . اغلب هنگام فروش محصول ، فرایند کسب سود را تکمیل شده می دانند ، بنابراین زمان تحقق درآمد را همان موقع فروش در نظر می گیرند . البته بر این نظریه استثنائاتی وارد است .
د)اصل تطابق هزینه با درآمد:
بر اساس اصل تطابق برای اندازه گیری سود هر دوره باید هزینه های هر دوره را با درآمد های همان دوره مقابله نمود . به عبارت دیگر برای تعیین سود هر دوره باید هزینه هایی که برای کسب درآمد های همان دوره تحمیل شده اند را از درآمد ها کسر نمود . بنابراین به موجب اصل تطابق هر گاه درآمدی در صورت سود و زیان یک دوره منعکس می گردد باید هزینه هایی که به آن در آمد ها مربوط می شوند نیز در همان صورت سود و زیان منعکس گردند .
